سنگ جز مواد و عناصری که اجزا اصلی مصالح ساختمان را تشکیل میدهد .سنگ در ساختمان به صورتهای مختلف مورد استفاده قرار میگیرد, برای اتصال سنگ در نمای ساختمان عمدتا سنگ به ضخامت مورد نظر از 1.5 تا 2.5 سانت وگاهی مواقع بضخامت بیشتر از 2.5 ویا کمتر از 1.5 سانت بنا به مورد استفاده در کارگا ههای سنگبری بریده و سطح نمای آن در اکثر موارد صیقل داده شده ودر ابعاد وعرضهای معمولا 20 تا 40 سانتی متربرش داده که جهت استفاده به نام سنگ پلاک وارد کارگاه میگردد.

نحوه اجرای سنگ پلاک در دیوار

نحوه اتصال سنگ  بدین صورت میباشد که ابتدا سنگ در اندازه مورد نظر بتوسط قلابی از میلگرد معمولا نمره 6 که به حالت نیم دایره خم داده شده در محل خود به صورت شاقول وتراز قرار گرفته و سپس فاصله بین سنگ ودیوار که حداقل 2 سانت وحداکثر 3 سانت باید باشدبه وسیله دوغاب ماسه وسیمان بعیار سیمان 400 کیلوگرم در متر مکعب پر میگردد. که با خشک شدن دوغاب و ایجاد چسبندگی بین سنگ و دوغاب ودیوار, سنگ در محل خود ثابت قرار میگیردوبه همین ترتیب سنگهای پلاک رگ به رگ روی هم قرار میگیرند.
ولی با توجه به عدم چسبندگی کامل سنگ ودوغاب پشت آن به خاطر سطح صاف پشت سنگهای پلاک این امکان وجود دارد که پس از گذشت چندین مدت پس از اجرای سنگ با نفوذ آب باران ورطوبت محیط از منافذ موجود سطح سنگ و بندهای مابین آنها و با یخ زدن آب در آن سنگ ها در جای خود به اصطلاح لق شده وپس از مدتی در رفته و از محل خود به بیرون بیافتند که این امر ممکن است بر اثر سقوط سنگ از ارتفاع ایجاد خسارات مالی وجانی بوجود آورد.
به همین خاطر جهت جلوگیری از این عارضه تمهیداتی در سنگ کاری در نظر میگیرند که به قرار زیر می باشد:

الف- اسکوپ مهار سنگ بوسیله سیم گالوانیزه
در این روش اتصال سنگ قبل از اجرای سنگ پلاک شیاری در دو لبه سنگ (روبروی هم)به وسیله دستگاه فرز ایجاد می نمایندو پس از آن سیم گالوانیزه به قطر معمولا 1 میلیمتر را به صورت ضربدری و محکم به نحوی که سیم شل نباشد از شیارهای مذکور رد کرده و دو انتهای آنرا به هم میبندند. وبرای اینکه هنگام دوغاب ریزی سیم به پشت سنگ نچسبد تکه سنگ کوچکی به ضخامت 1 تا 2 سانت را زیر سیم قرار داده و فاصله ایجاد شده باعث قرار گرفتن سیم درون دوغاب شده وبدین صورت گیرداری بین سنگ پلاک و دوغاب به صورت کامل به وجود می آید.
باید توجه نمود که سیم مورد استفاده حتما از جنس ضد زنگ باشد تا مرور زمان نپوسیده واز بین نرود.

ب-مهار سنگ بوسیله چنگک اسکوپ
در اینجا از قلابی کوچک به شکل آمده در دتایل 2 که از جنس فولاد ضد زنگ میباشد استفاده مینمائیم که به آن چنگک اسکوپ میگو یند.
این روش بدین صورت میباشد که شیاری در دو لبه بالا و پائین سنگ پلاک ایجاد نموده و پس از استقرار سنگ در محل مورد نظر خود به هنگام دوغاب ریزی چنگک اسکوپ را در شیار سنگ به طریقه نشان داده شده در دتایل 2 قرار داده و دوغاب ریزی را انجام میدهیم و در رگ بعدی ناخن خم شده به سمت بالای چنگک را در شیار پائین سنگ قرار داده و بدین صورت گیرداری سنگ پلاک در محل خود کامل میشود.

د- مهار سنگ توسط چسباندن تکه سنگ به پشت سنگ پلاک
این روش اتصال سنگ که بسیار آسان و کم هزینه میباشد در موارد نادری استفاده میشود ولی در صورت عدم دسترسی به سیم اسکوپ و یا چنگک با این روش میتوان گیرداری سنگ رابه نحو قابل قبولی ایجاد نمود.
در این روش اتصال سنگ با چسباندن چند تکه سنگ به پشت سنگ پلاک بوسیله چسب سنگ گیرداری بین سنگ پلاک ودوغاب به نحو خوبی ایجاد میگردد. تکه سنگها میتوانند در ابعاد حدودی 4 سانتی متر وبه ضخامت خود سنگ پلاک باشد(میتوان از خرده های خود سنگ پلاک استفاده نمود).ولی در کل ضخامت تکه سنگها نباید مانع از شاقولی یا تراز کردن سنگ پلاک گردد. .
ج- مهار سنگ پلاک بوسیله پیچ ورولپلاک
این روش اتصال سنگ پس از اجرای سنگ کاری انجام میگرددوبدین صورت میباشد که به وسیله دستگاه دریل در چند نقطه سنگ پلاک سوراخی در آن ایجاد میگرددوسپس با جاگذاری رولپلاک در سوراخ سنگ ودیوار, سنگ با بستن پیچ به دیوار پشت آن مهار میگرددوجهت تثبیت بهتر سنگ از واشر نیز استفاده میشود.ونیز باید توجه داشت که پیچ و واشر مورد استفاده از نوع ضد زنگ استفاده گردد تا از پوسیدگی آن در مرور زمان جلوگیری شود.

اطفاء حریق

سامانه پاششی اطفاء حریق سیستم‌هایی هستند که در آن‌ها شبکه لوله کشی در قسمت پشت سوپاپ آژیر خطرمرطوب به طور دایم با آب پر می‌شود و زمانی که دستگاه پاششگر فعال می شودآب به سرعت از آن بیرون می‌زند.

از طرف دیگر در سیستم‌های پاششی خشک شبکه لوله کشی پشت سوپاپ پاششی خشک با هوای فشرده پر می شودکه از وارد شدن جریان آب به داخل شبکه پاششگر جلو گیری می‌کند و وقتی سیستم پاششی فعال می‌شود فشار هوای نگهداری شده وآب به طرف سر پاششگر جریان می‌یابد. از سیستم پاششی خشک در محل‌هایی که خطر یخ زدگی وجود دارد استفاده می‌شود. پاششگرهای معمولی آب را به صورت چرخشی به طرف سقف و طبقات توزیع می‌کنند. در حالی که از پاششگرهای چتری آب به صورت سهمی به طرف طبقات پاشیده می‌شود. هر دو نوع می‌توانند به طور مستقل بوده و یا به بخشی آویزان باشد. به طور کلی برای سیستم‌های پاششگر اطفاء حریق خودکار از لوله‌های ثابتی استفاده می‌شود که پاششگرهای مجاور آن با فاصله‌های معین از یکدیگر متصل شده‌اند. وقتی سیستم فعالی می‌شود آب فقط از پاششگرهایی پخش می‌شود که وسایل ضدآب در آن به دمایی رسیده‌اند که برای بازکردن آن ضروری می‌باشد. این نحوه استقرار سیستم به عنوان سیستم‌های اطفاء حریق فعال عمل می‌کنند.

توزیع پاششگرها

می‌توان بین توزیع نرمال ونامنظم پاششگر یک نوع انتخاب شود. اما در محلی که توزیع نامنظم استفاده می‌شود پاششگرها باید تا حد ممکن به طور منظم نصب شوند.
فاصله بین پاششگرها

فاصله میان پاششگرها حداقل باید ۱٫۵ متر باشد حداکثر فاصله تحت پوشش پاششگر با توجه به توزیع آن وخطر حریق محاسبه می‌شود. این قانون برای پاششگرهای کند مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. فاصله مجاز بین پاششگرها وسقف بام‌های وسیع بر حسب نوع پاششگرها وقابلیت اشتعال مصالح داخلی سقف وبام متغیر است. همچنین این فاصله به نوع لایه عایق پشت بام‌های پرو فیلی نیز بستگی دارد. در پشت بام‌های ذوزنقه‌ای شکل و عایق شده حداقل فاصله پاششگر از نقطه تحتانی سقف وحداکثر فاصله ازنقطه میانی بین نقاط تحتانی وفوقانی تعیین می‌شود.
فاصله پاششگرها بر حسب موارد دیگر

هر گاه اشعه حفاظتی الوار وسایر موانع دیگر (مثل کانال‌های لازم هوا) تازیر سقف کشیده شده باشندحداقل فاصله بین آن‌ها وپاششگرها باید درنظر گرفته شود. بجز پاششگرهای نصب شده بر روی دیوار مجاور و دستگاه‌هایی که فقط در سقف‌های مسطح قابل استفاده می‌باشند.
سیستم‌های آزاد آب پخش کن

سیستم‌های آزاد آب پخش کن سیستم‌های توزیع آب با خطوط لوله ثابت هستند که آب پخش کن‌های آزاد (باز) در فواصل معینی به آنها وصل می‌شوند شبکه لوله‌ای در حالت عمودی با آب پر نمی‌شود زمانی که سیستم فعال می‌شود فشار بالای جریان آب به سرعت از منبع آب به درون شبکه لوله‌ها و آب پخش کن‌ها می‌ریزد. فشار آب مطابق با اندازه و شکل اتاق وهمچنین باتوجه به ارتفاع و نوع طبقات هرگونه تاثیر جریان باد. این سیستم باید در هر مترمربعه بین ۵-۶۰ لیتر در آب در دقیقه بفرستد. برای حفاظت محل تقسیم شده ناحیه تحت حفاظت یک گروه سیستم باید بین ۱۰۰متر مربع (در بالاترین میزان خطذ آتش‌سوزی) و۴۰۰ متر مربع (در پایین ترین میزان خطر آتش‌سوزی) قرارگیرد.
لوله‌های آبی اطفاء کننده

این لوله‌ها در ساختمان‌ها ثابت شده‌اند و آب را به داخل لوله‌های خرطومی خاموش کننده وجود دارد.

بالا رونده‌های مرطوب که خط لوله‌های آب هستند و به طور مداوم تحت فشار قرار می‌گیرند.
بالا رونده‌های خشک که خط لوله‌هایی می‌باشند که در داخل آن‌ها آب توسط می‌شود بالا رونده‌های مرطوب وخشک زمان عملکرد سوپاپ‌ها به همراه آب داخل شاه لوله‌ها در مواقع لازم استفاده می‌شوند.

بالا رونده‌های مرطوب وشیرهای دیواری را می‌توان در فرو رفتگی‌های دیوار یا داخل دریچه‌های دیواری جای داد.